We gingen vanuit Engels met een klein groepje (6 personen), naar het Stedelijk Museum. Daar zouden we een workshop krijgen, maar omdat de tijd verkort was kregen we inplaats van de workshop een korte rondleiding door het museum. Vele van ons waren er nog nooit geweest, maar omdat ik er bijna elke vrijdag wel met fotografie kom, had ik er weinig zin in (puberaal gedrag).
We begonnen in een zaal, waar Brits kunstenaar Ed Atkins een tentoonstelling hield, Recent Ouija. De 1100 m2 zaal, vol met videobeelden, collages, geluid en ook tekeningen. Het onderwerp van zijn tentoonstelling is technologie en dan met name over ''digital natives'' mensen die zijn opgegroeid in het tijdperk van de technologie en die ook niet meer zonder kennen/kunnen. Ook gaat het over de manier waarop beelden in onze tijd nu worden gemaakt, mooier worden gemaakt dan ze eigenlijk zijn.
Ik vond de tentoonstelling heel erg overweldigend en ik schrok wel echt heel erg. De vrouw die de rondleiding gaf wilde dat we woorden opschreven die bij ons opkwamen toen we alle beelden zagen en die woorden die ik opschreef waren:
- dood (willen)
- depressief
- gehypnotiseerd
- bang
- donker
- heerser
- fijn
Het was een tentoonstelling waar je zo erg bang voor was. Helemaal niet bekend en ook totaal niet alledaags, bijna iets wat ik nog nooit gezien had. Tegelijkertijd was het zo fijn om in die ruimte te zijn, want je hoorde een bepaalde lage/boze stem, die klonk als een heerser en dat voelde op de een of andere manier zo fijn, dat het je aantrok. Ik denk dat dit echt de mooiste expositie is die ik ooit heb gezien. Je werd gewoon compleet ''gemindfucked'' zoals ze dat noemen.
Soms verstond ik de tekst ook niet eens, maar dan voelde ik wel wat de kunstenaar ermee bedoelde, omdat er ook veel emotie in zat. Toen schakelde het meteen weer over naar een andere emotie en was ik meteen weer door de war, met wat hij nou precies bedoelde.
Verder waren we nog een andere zaal in gegaan en daar stond het kunstwerk ''van de gekleurde strepen''. Ik weet de naam niet, maar er zat een of andere grap of theorie achter het schilderij die ik er lastig vond om te begrijpen. Er werd een vraag gesteld over de arbeidsmarkt en dat was het kunstwerk, dat stond totaal los van de strepen. Verder vond ik de strepen niet zo heel erg bijzonder. Ik vroeg de vrouw die de rondleiding gaf ''Denkt u dat er over die strepen is nagedacht? Welke op welke plek moet staan?'' De vrouw antwoordde dat daar zeker over nagedacht is en lang ook. De oranje en de groene geven een bepaald effect, dat het een 3D kunstwerk word. Toen vond ik het toch wel weer een beetje speciaal :)
Liefs, Lola!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten