Ik was op de basisschool altijd al een kleurrijk monster. Altijd tekenen en schilderen in schriften of ik ging uren lang gedichtjes schrijven en verhalen. Ook zat ik op de theaterschool en rockte ik de eindmusical.
Op de open dag van het ivko, had ik zonder dat mijn moeder het wist, me ingeschreven. Mijn moeder kwam er natuurlijk later wel achter, maar ik wist dat het een school voor mij was en daar ging ze mee akkoord. Nu achteraf ben ik nog steeds blij, op een paar puntjes na, met mijn keuze.
Op het gebied van kunst, houd ik zo goed als van alle vormen. Sommige net iets meer als de andere, maar ik vind heel veel leuk om naar te kijken. Met name: fotografie en theater. Van fotografie vind ik het zo mooi dat alles in de foto is gestopt. Het moment, de emotie, wat je wilt laten zien en overkomen, alles. En als ik dan nu zo achter mijn laptop zit denk ik bij mezelf van: Maar Lola, wat is er dan mis met schilderingen? Daar is toch ook emotie in gestopt, en je krijgt alles te zien wat de schiler wilt laten overkomen of zien? En misschien is er zelfs ook wel meer moeite voor gedaan..
Toch dames en heren, vind ik fotografie mooier en leuker om naar te kijken. Ieder zijn ding. Wel zie ik schilderingen meer als kunst, misschien omdat je dat vanaf het begin mee krijgt? Dat iets met kwasten en verf kunst is? Ik heb op de ivko wel veel meer geleerd van kunst. Zo heb ik bijvoorbeeld voor mezelf alle kleine richtingen, die je niet snel ziet, uitgezocht. Bijvoorbeeld het beroep, binnenshuis designer of de personen die achter de crea-bea ideeën zitten van dingen die je kan doen op festivals. Voor mijn idee en gevoel, allemaal kunst. Want doe het maar even, verzin maar even iets wat heel erg origineel is en wat nog nooit iemand verzonnen heeft en waar uiteraard een heleboel mensen van genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten